قبل از نوشتن درباره‌ مُرَبَ، بهتر است در مورد مرباخوری صحبت کنیم. شاید در مورد قاشق و ظرف این عنوان آشنا باشد، اما در مورد یک مکان غریب و ناشناخته بود. ما به جایی که قرار بود در آن مربا پخته و خورده ‌شود، گفتیم «مرباخوری». دقیقا مثل غذاخوری... شاید برای معنا کردن ساده‌تر مرباخوری بتوان گفت «کافه‌ای که در آن همه چیز با مربا سرو می‌شود و یا با مربا درست می‌شود»


اما درباره مُرَبَ که در ابتدا مربع بود حرف بیشتر از این حرف‌هاست. به دنبال ایده جدیدی بودیم که عین آن در تهران وجود نداشت. و به ایده‌ای رسیدیم که نه تنها تهران، بلکه ایران و حتی در جهان چنین ایده‌ای به کار گرفته نشده بود. یعنی جایی که در آن تمام خوراکی‌ها از صبحانه و میان‌وعده گرفته تا دسر و ناهار و شام، با مربا به میل مخاطب برسد. 
این ایده از یک مشاهده عمیق به اطراف و زندگی روزمره شروع شد. از جایی که مرباهای خانگی یک مادر خلاق، ارزش خود را برای تبدیل شدن به یک کسب و کار خانوادگی نشان داد. و با ترفندهای مرسوم در زمینه برندینگ و تبلیغات و ایده‌پردازی‌های جزئی‌تر، تبدیل به «مرباخوری مُرَبَ» شد. طبعا نیاز به جایی داشتیم و یک مغازه 40 متری در یکی از زیباترین خیابان‌های تهران یعنی خیابان مستوفی(سابق) و اکبری(فعلی) پیدا شد. اولین ملک تجاری در ورودی یوسف‌آباد، وقتی که از خیابان بهشتی وارد ولیعصر می‌شوید اما به جای ولیعصر خیابان سمت چپ را پیش می‌گیرید. 
چرا مُرَبَ؟ این اسم الهام گرفته از واج‌آرایی مربا است که در ابتدا مربع بود و به خاطر بدآهنگ بودن ع (عین) به سادگی ع را حذف کردیم و شد مُرَبَ. و شعار این برند دقیقا از چنین رویکردی شکل گرفت؛ مُرَبَ، عین نداره.
افتتاحیه مُرَبَ با کمی تلاش دقیقا در روز جهانی مربا یعنی 2 مارچ – 12 اسفند 1402 – رخ داد و با 14 نوع مربا کار خود را شروع کرد و بعد از چندین ماه با بیش از 30 نوع مربا به کار خود ادامه داد.
اما نوشتن و گفتن و شنیدن، کی بُوَد مانند دیدن...



تیم مرب

موسس برند مُرَبَ: شاهین خلیل‌پور

شاهین‌ خلیل‌پور انصرافی رشته ادبیات نمایشی دانشگاه تهران مرکز است که بعد از ۱۲ سال فعالیت در زمینه کپی‌رایتیک، تبلیغات، مارکتینگ و طراحی بیزینس برای برندهای مختلف، با ترکیب‌بندی جدیدی از مرباهای خانگی مامان‌پز و ارتباطاتی که در زمینه کافه و رستوران داشت، در زمستان 1402 مرباخوری مُرَبَ را در خیابان مستوفی یوسف آباد تاسیس کرد.

خالق مرباها: سهیلا وطن‌خواه

سهیلا وطن‌خواه با 40 سال سابقه آشپزی خانگی، با اعتماد به ایده پسرش یعنی شاهین خلیل‌پور، شروع به تست و تولید انبوه مرباهای مختلفی کرد و بعد از گذشت نزدیک به 20 ماه، در کارگاه مرباپزی مُرَبَ همراه با تیم دوست‌داشتنی خود، هر روز مرباهای جدید و البته با بالاترین کیفیت را برای مهم‌ترین مشتری خود یعنی مرباخوری مُرَبَ تولید و ارسال می‌کند. 


طراح داخلی: شبنم خلیل‌پور

یکی از وجوه جالب توحه مُرَبَ در فضای مجازی، عکس‌هایی است که از محیط داخلی مُرَبَ منتشر می‌شود. در طراحی فضا با الهام از فرم هندسی مربع، ترکیب شطرنجی و با استفاده از دو رنگ قدرتمند سبز و سرخابی، شبنم خلیل‌پور که پیش‌تر سابقه طراحی بناهایی مثل ویلا و واحدهای مسکونی را داشت، دست به خلق فضایی زد که بعضا یاداور فیلم‌های وس اندرسون و برای بعضی ترکیب منحصربه‌فردی از تصاویری است که بیشتر در پینترست قابل یافت هستند.


طراح هویت بصری: کیهان آزاد

نام مُرَبَ برای کیهان آزاد کافی بود تا اساس اصلی هویت بصری این برند را شکل دهد. یعنی گرافیک پیکسلی یا 8 بیت. در واقع کیهان آزاد به جای خلق گرافیک منحصربه‌فرد، با رجوع به گذشته و بازی‌های کنسولی مانند میکرو و سگا، دست به خلق هویت بصری‌ای زد که در سال 1402 هم بسیار جدید و در عین حال نوستالژیک بود که این دو مولفه با شعار «مُرَبَ عین نداره» در یک راستا بود و باعث جلب توجه بسیاری از اهالی صنف صنعت غذا، طراحان گرافیک و حتی مخاطبان شد.

در پایان، با سپاس از محمدتقی خلیل‌پور که با اعتماد به ایده فرزندش، سرمایه شکل‌گیری مرباخوری مُرَبَ را با سخاوت تمام، در اختیار تیم مُرَبَ قرار داد.